Tiahuanacu, nå kalla Tiwanakau

Kl.06.00 starta dagen. Alle var superklar for å utforska Bolivia litt meir. Me var 8 stk volontørar + to tyskerar, to belgerar og ei anna, som hadde booka tur med ..... (reisebyrå) Først fekk me eit historisk overblikk over tiahuanacu-kulturen. Var masse keramikk krokker som blei brukt til forskjellige ting. Gjennom historien har krokken utvikla seg og fått meir avansert kunst. Det var og mangen hodeskallar med forskjelluge former. De forma hovuda til nyfødde barn for å visa kva rang dei høyrde til. Ganske spesielt. Videre for me å såg på ein 8 meter høg stein-statua. Den heiter ... Det regna ein del då me var der. Me måtte difor venta ei stund før me kunne gå ut å sjå på ruinane. Plassen ligg på ca. 4000 m.o.h.

Oversikt over område 1.

Dei 7 trappene på den høgaste bygninen står for vaten, luft, ild, jord, himmelen, på jorda og under jorda. Plaseringa er heller ikkje tilfeldig. Gropa oppå pyramiden er plasert i forhold til stjernene trur de. Dei som budde her er muligens forfedrene til nåtidens aymara befolkning. Å det budde omkring 40 000 mennesker her. Videre har de delt seg opp gjennom tidene. Det finns forskjellige teoriar m kvifor det hendte. Slite med å huska detaljar, men me hadde ein veldig god guide, som kunne det han snakka om.

I Norge klebe skinå, her klebe skonå.                          Ikkje så lett å gå på glatt gjørma.                  

De trudde på romvesen mangen år før kristus og..

På toppen av trappa stod president Evo to dagar før me var der. Detta var hovudinngangen til tempelet.

Solport.

Ein trur at solporten vart plasert slik at sola kom gjennom porten via venstre, midten og i høgre hjørne på pyramiden. Litt vanklig å forklara. Men det vise at

Litt av område nr.2

Her var det ikkje så masse å sjå. Masse var øydelagt. Noko har dei prøvt å gjennoppbygga, men det blir aldri det samma som orgianlen. Det er trist å sjå at så bra arbeid har blitt øydelagt. Nokre av steinane har blitt brukt til å bygge opp ei kyrkje. Trur det var Spanjolane som gjor det når dei hersa med Boliva. Var masse info på ein gong, så det går litt i surr.

Etter me hadde sett på det siste tempelet, kjørte me til ein restaurante og åt mat. Eg smakte lama for første gong. Smakte ikkje spesielt godt. Så bar vegen himover. På turen har me fått opplevd Bolivia fra landsbygda. Detta er ein tur eg godt kan tenka meg igjen. Det er ein god innføring i den bolivianske historien, og den er kjempe spennande.

De har ein utrulig natur her. På den litla stunda me har vore her, har det blitt grønnare og grønnare.

Då me kom him lagte me boller og pasta med kjøttsaus. Veldig godt. Song og musikk, så natta:)

Ny fridag:)

I går hadde me ei rolig kveld på casaen, der me lagte lasagne.

På barnehjemmet hadde me med oss tre ungar ut. Men det er ein lang prosess å komma oss ut. Først må me velga kem me skal ha med oss. Videre må me finna ut kem som har nøkkelen til heisen. Så skal alle frakast ner i den litle heisen. Når me då er ferdige å leika ute, må me igjen finna ut kem som har nøkkelen til heisen. Men før me komme så longt, må ein av oss komma oss inn på avdelingen. Då står me å riste litt i hengelåsen, før det komme nåken. Så er det nåken turar opp og ner før alle har komt seg opp.

I dag har me vore på marked i max paredes og rundt om der. (bilder kjem) Evo har lagt ein ny fridag "Evo-dagen". Så me fekk ikkje lov å gå på jobb i dag. Så då tok nåken av oss fri frå spansken og for på marked. Har handla litt teiknesaker, eventyrbøker og 4 filmar for 4 kr. Litt vansklig å finna på ting til rullestolbrukerar, så viss nåken har nåken tips til aktivitetar til ungar med funksjonshemningar, er det berre å komma med dei!

Me bestilte tur til Tiahuanaco til i morgen. Så i morgen kl.07.00 starte turen. tjoho..

to be continued....

Så var det plutselig tirsdag, å ei veka sida eg reiste himante. Det føles ut som me har vore her i fleire veker, og eg slite med å huska ka som skjedde i går. I går starta me på barnehjemmet kl.10.00. Så då fekk eg tid til å gjer litt spansk før jobb. Det var ein kjekke dag på jobb. Camilla og Silje hadde kjøpt ballongar til ha med seg. Det var ikkje så lett å få de med på å kasta de å slikt, sidan mangen ikkje er fult funksjonible i arbar og bein, men me hadde det nå kjekt fordeom. Me fekk tatt med oss nokre ungar ut sidan heisen var ordna:) veldig kjekt. Me tok de utav rullestolane og hadde de på fanget. Det såg ut som de storkoste seg.  Det kom og ei fransk volontøra. Hu jobba på fleire prosjekter, så hu kom innom når ho kunne. Veldig kjekke.

Då eg kom him fra jobb, var det mat og spansk. Eg og Solveig for på besøk til Paula, og såg korleis hu hadde det. Veldig grei og trygg leilighet, der du må forbi fleire vakter for å komma til heisen. Etter me hadde vore sjå Paula litt for me ut og åt på alexander cafe. God mat:) Fekk det litt travelt på slutten sidan me sko vær på casaen til kl.20.00, då det var vår første casa kveld. Mette som me var satt me å hørte på info og div små prat. SÅ var det tid for pizza. hoh, klarte å klemma nerpå eit stykke. Trudde me kanskje berre fekk litt snacks, men neida. Så såg me ein film om microkreditt. Sepennande, men veldig lang i og med at me var trøtte. Så var det kvelden... Zzz..

I dag hørte eg ikkje vekkarklokkå (som i går) og Solveig var reist til El Alto for å treffa Stine, vår nye roomy, på flyplassen med Stig og Camilla. Så då sov eg heilt til klokkå 08.00. Då var det leksetid og frokost. I dag regna det litt og var overskya når me var på barnehjemmet. Det var litt kjedlig, for det er kje sånn at me går ut i alt slags vær her. sukk. Så det blei ganske likt mandag, berre med litt meir aktivisering av dei som sitte i rullestolane.

I kveld skal me ut å eta på charley papas eller nåke sånn.

Detta er då casaen vår:) oppe til venstre er vinduet ved spisebodet vårt

Spisebordet til leiligheten vår.

 

Detta er litt av kjøkkenet. Å her hette såpa OLA.

"As lightning stikes" - Solveig

Så var det lørdag i Bolivia. Tid for å utforske markedet i La Paz. Me reiste tidlig opp til sentrum (max peredes) med buss (1 bol, litt mindre enn 1 kr). Kjøpte supergod ananas og mango for veldig lite penger. Det blei kyllingsuppa på restaurante. mmm..

Var masse interessange ting å sjå. Det kom ein ny volontør i dag, Tone Marie. Veldig kjekt:)

På kvelden blei det pizza kos og pocahontas film, veldig koslig og kjempe god pizza. Blei ein sein kveld med djupe samtale-emner. Sovna vel kje før i 3 tidå, det vil sei stå opp tid i Norge.

Så blei det søndag og solå steikte tidlig på dynå mi. Frokost i 8-9 tidå er kje heilt valig på ein søndag, når me kje sovna før i 3-tidå.  Utrulig nok var me vakna og opplagte til å utforska markedet på El Alto som er på ca. 4000 m.o.h. Me gjekk som sill i tønna, gata opp og gata ner (det var heilt flatt) og kom øve de mekligaste ting. Det var alt fra mat til klær og bildeler til brukte mc-donald leker. Såg til og med Esel der oppe.

Veldig greit å vær høg når ein går på marked.

Fantastisk fin utsikt på kanten av El Alto!!

Solveig y Sofie<3

Første arbeidsdag

I dag var første arbeidsdag på IDAI. Var utrulig spent på korleis eg kom til å takla det. Kl.08.30 rusla eg, Silje og Camilla nedover. Camilla har jobba der før, for 5 år sida, så det var ganske betryggande å ha hu med. Det gjekk overaskande bra. Det var vansklig å veta ka me kunne gjer i starten. Då satt dei fleste ungane fast i rullesolane sine. Etter ei stund fekk me besøk av ei som jobber med barnehjemma. Hu fortalte litt om ungane og div. Etter som me visste meir, tok me dei som kunne, ut av rullestolane. Det var vanskleg å veta ka me sko gjer med de, i og med at det var svært få leker og heisen var ødelagt, så me fekk kje tatt de me oss ut. Det var kunn ei som var ute. Ut på dagen fekk ungane most banan. Mamitaen mata 6 ungar mens Camilla og Silje delte på ein og eg to. Var kje snakk om å venta til ungane hadde svelgt. I mårå skal me få litt ballar og bøker til å leika med. Håpe heisen blir fiksa snarast, slik at me kan ta de med ut. Ganske trist å sitta inne heile dagen, mens sola skin ute. Det blir ei ganske ekkel lukt i og med at ungane blir skifta på på likt. Å ingen blei skifta på den stunda me var der.

Etter jobb var det mat og dysj, for så å ha 3 skuletimar med spansk. Då Solveig og Svein Tore kom him fra barnehjemmet lagte me kjøttdeig og spagetti. Veldig godt:) 

Hola amigos:)

Då er det masse som har skjedd sida tirsdag. Skal prøva å ta det litt kort.
Flyturen gjekk veldig bra. Var forsinkelsar i London grunna snø, så då blei me sittande inni fly i 2-3 timar før me tok av til ein 9 timers lang flytur. Å denna flyturen var uten søvn. sukk. men då me kom oss på flyet i miami, sovna eg med ein gong. herli:) I El Alto, der me landa gjekk alt veldig bra. Det kom ein mann å trill koffertrillå for meg, å me fekk ikkje lov å løfta nåke eller anstrenga oss. På kanten av El Alto, som er heilt flatt, går fjellsida ganske bratt ner. Å for et syn!! Var heilt fantastik å kunna sjå utøve La Paz. (Bilde av detta komme seinare). Vel framme på Caza Alianza fekk me frokost, mens Stig berte opp koffertane våre. Stig er kontakpersonen vår på Cazaen. Veldig hyggelig mann. Etter frokost blei det masse prat og info. Videre fiksa me diverse bilder og slikt. Trøtte og reduserte kom me tilbake til Cazaen. Der koste me oss og telte ner timane til me kunne legga oss. Har ein heilt fantastisk utsikt på rommet.

Eg dele då rom med Solveig, som er lika gammal som meg og har hatt de samme jobbane forje halvår. Det går masse i "S"-namn her. Me har Sofie, Solveig, Silje Therese, Silje, Svein Tore og Stig. Ellers går det i Camilla, Camilla, Annelin og ja. Det var dei som har komt her så longt. Veldig kjekke folk. Føles som eg har kjent de lenge.

Dagen i dag har gått til mobilkjøp, ID-kort, spansk, barnehjem og restaurant. Besøket på det vanliga barnehjemmet var veldig hyggelig og kjekt, men og ganske merklig å sjå kos det faktisk er. Det er vanlig å ha ungane inni huset pga de ikkje har resurser til å sjå etter ungane i hagen. Det er mur rundt huset, men det blir veldig vansklig for "mamitan" til å følga med på 15 ungar, og å samla de inn igjen. Derfor er der så kjekt for de når de får besøk av volontørar som kan leika med de og trøsta de, og gi de oppmerksomhet. For det er faktisk slik at ei "mamita" har ansvar for 15 ungar. Det er då fleire hus innanfor muren og i kvart hus bur det 15 ungar og ei "mamita". Fekk ein utrulig velkomst av ungane. De var supergira for at det kom volontørar. På det andra barnehjemmet som eg skal jobba på i ein mnd, bur det funksjonshemme og psykisk sjuke barn. Det var veldig tøft å var der. Måtte anstrega meg ganske kraftig for å halda tårene inne. Der satt mangen barn på den minste avdelingen i rullestolar, på rekka. Detta er så kvardagen deiras. De er sjelden ute. De sitte liksom der, som de gjer på sjukeheimen, berre endå verre. Ein unge tilbrakte all tida si i ein seng, å berre låg der. Å det var ein gutt som tok meg i handa og leide meg bort til der han satt og åt, kor kjøkkenet var (inn ei luka) åsså ville han ha på meg et førkle. Han kunne kun laga gryntelydar og stod og hoppa heila tidå. Åsså er det sånn at alle går på do på likt, uansett om du må eller ikkje. Detta er på grunn av at de ikkje har resursar til å kunna bruka tidå si på ein og ein unge. Her går alle unda eit tak og ingen får individuell behandling. Men det så er så fantasisk er at de skal få seg eit rom som skal stimulera de litt bedre. De skal og få inn profesjonelle folk som kan tilrette legga litt for kvar person. men det blir lite per pers. Det er sånn i Bolivia at unormale ungar blir gjømt vekk. Det er kje ofta du ser folk med funksjonshemningar på gatå. Så der var det veldig streke inntrykk. Vett ikkje heilt om eg klare å jobba der, men får sjå litt an. Skal starta der på mandag.

Dagen i mårå skal gå til litt utforskning:)

men ja, det litt om følelsen om å komma til Bolivia. Det er uvirkelig at eg er her, men på ein aen måte følels det veldig bra og hima her. Vet kje heilt korleis eg skal forklara det. Å etter Spanktimen i dag kom Paula:) veldig veldig kjekt å treffa hu igjen!!!